kozlowski.nl

Linux, jaki jest, każdy wie. Jakie jest podejście wielkich korporacji do Linuxa, też wiadomo. Stąd nie wszystkie programy i, co ważniejsze, sterowniki, są dostępne jako Open Source.

Tak się ma, niestety, sytuacja ze sterownikiem do kart graficznych nVidia – jest on dostępny jedynie w postaci skompilowanej (binaria). Funkcjonalnie nie można jednak mu niczego zarzucić, przynajmniej w moim odczuciu.

Nie wszystkie opcje są udokumentowane, a przejrzenie źródeł w ich poszukiwaniu jest niemożliwe (patrz wyżej). Do czego zmierzam… W standardowych ustawieniach każdej dystrybucji Linuxa sterowniki własnościowe (proprietary) są wyłączone. Zatem, jeśli ktoś używa karty nVidia, może mieć pewne trudności z optymalną konfiguracją środowiska środowiska graficznego (Xserver). Tak miałem ja, sporo się naszukałem, zanim znalazłem rozwiązanie. A okazało się, że dość często z tego korzystałem.

Problem jest prozaiczny – przy otwartym sterowniku nv nie można uzyskać poprawnych rozdzielczości dla szerokoekranowych monitorów LCD (proporcje 16×9). Aby wszystko działało poprawnie, należy wykonać następujące kroki:

• włączyć obsługę sterowników własnościowych (proprietary), o ile taka opcja występuje
• zainstalować sterownik nVidia (instrukcje dostępne w internecie i na stronie nVidii)
• wykonać następujące modyfikacje w pliku /etc/X11/xorg.conf:

W sekcji odpowiedzialnej za kartę graficzną upewnić się, że ładowany jest poprawny sterownik:
Section "Device"
Identifier "nVidia FX5500"
Driver "nvidia"
...

Następnie należy dodać najważniejszą linię kodu w ww. sekcji urządzenia:
Option "ModeValidation" "NoMaxPClkCheck"

Od tej pory można wybierać również rozdzielczości widescreen i będą one honorowane. Aby tak zmieniony plik xorg.conf nie został nadpisany przez program konfigurujący, należy (w dystrybucjach opartych na Debianie) wywołać następującą komendę:
dpkg-reconfigure -phigh xserver-xorg

Od tej pory (zakładając, że pozostałe parametry zostały prawidłowo skonfigurowane) możemy cieszyć się natywną rozdzielczością ekranu.