kozlowski.nl

Czas tak szybko leci, a dzieci tak dużo i fajnie mówią, czasami śmieszne, czasami mądre rzeczy. Tylko zwykle po chwili się o takich perełkach zapomina, niestety.

Ja postanowiłam je tu właśnie zapisywać, w miarę możliwości jak najdokładniej 🙂

30 sierpnia 2011

Podczas kąpieli. Marysia narysowała dziewczynkę na drzwiach od kabiny prysznicowej. Wituś ją zmazał.

– Witusiu! Nieeeeeee! Mamaaaaaaaaaa…

– Witusiu, nie psuj rysunków Marysi.

– Witusiu, nunu, oddamy cię do innych ludzi!

25 sierpnia 2011

Wyszliśmy z przedszkola i sadowimy się na rowerze. Obok jakaś pani sadza swoje córki na podwójnym siedzonku montowanym z tyłu. Siedzonko to bardzo podoba się Marysi.

– Mamusiu zobac, te dziewcynki mają takie fajne dwa siedzonka!

– Tak, bardzo fajne.

– A jak my bedziemy mieli cólecke to tes takie siedzonka będę mieć.

– Tak, będziemy mieli takie siedzonka. A kiedy będziemy mieli córeczke?

– No nie wiem…

– A jak się ona będzie nazywać Marysiu?

– Zosia.

Czy to już postanowione? 😉

A później tego samego dnia Marysia skacząc na koszu na pranie (który był przecież wspaniałą sceną, w sam raz na występy solowe ;)) zepsuła go. Niewielka strata, nic się nie stało, ot dziura się zrobiła w dnie 🙂 Ale jakoś musiałam zareagować.

– Marysiu! Co się stało? – zakrzyknęłam pełnym dramatyzmu głosem

Marysia jest przerażona, Wituś również.

– Zepsułam kosz.

– O nie! I co teraz będzie? – i skryłam glowę w ramionach, żeby nie było widać, że pękam ze śmiechu.

Marysia podchodzi do mnie i mnie przytula mocno mowiąc:

– Mamusiu, nie maltw się. Kupimy nowy kos.

– Tak? Kupimy? A masz Marysiu pieniążki?

Marysia chwile myśli, po czym odpowiada mi uradowana:

– Tatuś ma pieniążki!

A na to Wituś:

– Tata, tata!

Padłam 😀

31 lipca 2011

Po kąpieli, lezymy już na łózku. Marysia czeka, aż przeczytam jej książeczkę, Wituś miga mleko.

– Marysiu, przeczytam Ci książeczkę, dobrze?

– Tak, ale mamo, daj Witusiowi mleka! Daj mu mleka!

Dałam 🙂 A po chwili…

– A mamo pamiętas, jak ja byłam taka malutka to tes jadłam cysia. I Witusia wtedy nie było. I ja mówiłam da-da-da.

Pamiętam, dobrze pamiętam 🙂

7 lipca 2011

Szykujemy się do przedszkola. Już, już mamy wychodzić.

– Mamo, ale ja nie chce iś do psedszkola.

– Nie chcesz iść do przedszkola?

– Nie, bo tam mówią po holendesku.

– No tak, mowią po holendersku bo mieszkamy w Holandii.

– Ale ja nie chce mieskac w Holandi!

– A gdzie chcesz mieszkać?

– W Polsce!

Ghm… jakby Ci tu powiedzieć… 😉

10 czerwca 2011

Dzieci bawią się w swoim pokoju na podłodze. Wituś bawi się farmą, Marysia radyjkiem, potem zamiana. Nagle Marysia zmienia zdanie, ona znowu chce się bawić radyjkiem. Wituś uderza w płacz:

– Łaaałaaałaaa!

– Witusiu, plose, mas radyjko. Nie ma o co płakać, wystarcy, że ja ci dam radyjko. Jus.

I nastał spokój 🙂

8 czerwca 2011

Marysia bada granice słowotwórstwa międzynarodowego 😉

– Mama, a Djego to umie słimać wiesz?

– Co umie robić?

– No słimać, po rzece.

– Aha, chyba chodziło Ci o to,że Diego umie pływać, tak?

– No tak…

🙂

4 maja 2011

Podłuchane z monologów Marysi:

– Jestem taka zawstydzona, och, jestem taka zawstydzona. Wezme ten stołek i pójde wstydzić. Witusiu, choć się wstydzimy. Och… Witusiu, psysedłeś do mnie! Och! Dziękuję ci! Dałeś mi życie! Och, ukochajmy się! Ukochajmy się!

– Spójs Witusiu tutaj, no spójs.Witusiu, to jest taka syska! Mamo, spójs, zrobiłam Witusiowi syske! Na tej sysce bedą klocki.

I tak od rana do wieczora 🙂

3 maja 2011

Po kąpieli, Marysia układa puzzle z tatą.

– Marysiu, a co to za zwierzątko?

– Kjówka.

– A jak jest krówka po holendersku?

– Kroofka /kru:fka/

– To chyba po angielsku jest.

– Tak, po angielsku.

😀

18 stycznia 2011

Czytam książkę już jakiś czas, więc szyja mi zdrętwiała. Mówię Marysi, że mnie trochę głowa boli.

– To może ja ci poduszkę pod głowę podłożę? O, zobacz, tu jest.

I wsuwa mi poduszkę pod głowę.

– Lepiej już?

Słów mi zabrakło… i o mały włos bym się nie popłakała ze szczęścia 🙂

10 stycznia 2011

Drażliwy temat kupy.

O nie, znowu kupa…

– Mama, nie martw się!

A wieczorem, podczas kąpieli.

– Mama, mama! Zobacz, jak ja ładnie maluję szybę!

Mhm…

– Jak artysta!

30 sierpnia 2010

Układamy puzzle. Marysia rozkłada części układanki na podlodze.  Pomóc ci? – pytam.

– Nie, ja siobie pojadze.

24 sierpnia 2010

Marysia narysowała taki rysunek:

I opisała go tak:

A to jeś taki księzidz. I ma włoski, i ocka, i buzie, i jąćki. A tu ma takie śpećjajne nóźki.

9 sierpnia 2010

Ubieramy się z rana. Podkoszulka, bluzka, spodenki.

– Nie spodenki!

A co?

– To są dżińsy!

A jeszcze wcześniej taka rozmowa:

– Tam jest duch!

Gdzie?

– Tam, na śtjichu.

Boisz się?

– Tak.

A co duch robi?

– Śtjasi ciocie! I ciocia ucieka do siamojotu!

1 sierpnia 2010

Słońce wychodzi zza chmury i świeci Marysi w oczka:

– O! Siońcie sjeci mama! Idziemy na pjazie!

20 lipca 2010

Dałam Marysi miseczkę z ziarnami: słonecznik, dynia, orzeszki piniowe. Ona patrzy na zawartość i mowi:

– Nie, ja nie chcę, to jeś dja ptaśków.

19 lipca 2010

Zwykly, poniedziałkowy poranek. Marysia przyszła do nas do łóżka, jeszcze chwilę się poprzytulać zanim wstaniemy. Po odpowiednio dużej i mocnej dawce uścisków stwierdziła:

– Pszykjij mnie mamusiu kojdejka.

Przykryłam.

– A teja mnie pośmejaj.

I odwróciła się plecami do mnie.

😀